पर्णसावली
एक उंच स्त्रि भासे
असे नटले हे झाडं
घेऊनी पदर हिरवा
देई मायेचा गारवा
पाठीवर पसरे केस
अशी पसरे पर्णसावली
देत सौख्याचा आनंद
म्हणे मी ही हसलेली
लोक होती घर्माने ओले
मला तर थंडीत घाम पाझरे
अशी हि हिसका मारूनी
छिडकारे मोह मणी सारे
या मोह मण्यात भिजूनी
घे आनंद स्वास्थ्याचा
हो ताजातवाना, देई श्वास विश्वाचा
तोच विश्वासाचा..
Comments
Post a Comment